عوامل مؤثر بر بهره مندی استادان مدیریت ورزشی دانشگاه های ایران از فناوری و مقایسة آن با دانشگاه های ترکیه

هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر بهره مندی استادان مدیریت ورزشی دانشگاه های ایران از فناوری و مقایسة آن با دانشگاه های ترکیه است. نمونة آماری تحقیق، به ترتیب 84 و 66 نفر از استادان مدیریت ورزشی ایران و ترکیه بود. تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی و به صورت پیمایشی انجام گرفت. از پرسشنامة استاندارد با پایایی 81/0 = ? در دو بخش عناصر فردی و محیطی مؤثر بر بهره مندی از فناوری استفاده شد. یافته ها نشان داد از بین عناصر فردی، دو عنصر اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش و ترس از کاربرد فناوری به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را در بهره مندی اساتید هر دو نمونه از فناوری دارند. همچنین عناصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و دسترسی به تجهیزات بیشترین تأثیر و حمایت مالی دانشکده و کارکنان متخصص در دانشکده کمترین تأثیر را بر بهره مندی اساتید دو نمونه دارد. همچنین بین دو گروه اساتید ایرانی و ترکیه، تفاوت معناداری در چهار عنصر فردی اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش، علاقه به یادگیری و بهره مندی از فناوری در آموزش، ترس از کاربرد فناوری و احساس نیاز به یادگیری و بهره مندی از فناوری و در دو عنصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و سیاست های پاداش دهی دانشکده مشاهده شد.